17.00-19.00
wt. i śr.: 17.00-19.00
Nasz Patron
Życiorys
Św. Jerzy przypuszczalnie urodził się w Kapadocji z pobożnych rodziców i dorastał w atmosferze chrześcijańskiej rodziny. Był najprawdopodobniej żołnierzem, może wyższym oficerem armii rzymskiej. Za zdarcie antychrześcijańskiego edyktu Dioklecjana z murów miasta Nikomedii był okrutnie torturowany i zamęczony w palestyńskiej Liddzie z początkiem IV wieku (284 - 305). Kościół grecki nazywał św. Jerzego "wielkim męczennikiem", a jego dzień jest jednym z największych świąt. O jego wstawiennictwo proszono zwłaszcza przed bitwą. Za panowania pierwszych królów normandzkich wybrano go patronem Anglii, a król Edward III nazwał jego imieniem order rycerski nadawany tym, którzy wykazali się szczególnym męstwem w boju.
Pierwszy kościół pod jego wezwaniem wzniósł Konstantyn Wielki. Kult św. Jerzego szeroko rozpowszechnił się od IV wieku, zrazu na Wschodzie, gdzie był czczony jako jeden z największych męczenników, a od IX wieku - na Zachodzie jako święty wspomożyciel. Okres walk w obronie Grobu Chrystusa stał się czasem niebywałego rozpowszechnienia kultu, będącego jednym ze znamion rozkwitu kultury rycerskiej. Pod Liddą krzyżowcy odbudowali w 1191 kościół św. Jerzego, zburzony wcześniej przez muzułmanów w 1010.
Rodzaj śmierci: Ścięcie mieczem
Patron: rycerzy, skautingu, harcerstwa, główny patron Anglii
W większości środowisk harcerskich 23 kwietnia jest obchodzony jako Dzień św. Jerzego - patrona harcerstwa (ale i zarazem skautingu).
Dzień obchodów:
23 kwietnia
24 kwietnia w Polsce (ze względu na święto św. Wojciecha, Patrona Polski, przypadające na 23 kwietnia.